Duchowość dominikańska

Duchowość dominikańska wywodząca się od św. Dominika Guzmana, jest duchowością głębokiego zakorzenienia w prawdzie objawionej oraz gorliwego dzielenia się nią z innymi. To droga dla wszystkich, którzy pragną pogłębiać swoją wiarę nie tylko przez modlitwę. Nie mniej ważne jest także poznawanie przez rozum, studium i świadectwo życia.

Serce duchowości dominikańskiej bije w haśle „Veritas” – Prawda. Św. Dominik wierzył, że poznawanie prawdy o Bogu i o człowieku jest drogą do zbawienia.

Dlatego dominikanie od początku łączą kontemplację z nauczaniem – „contemplare et contemplata aliis tradere”, czyli „kontemplować i dzielić się owocami kontemplacji”.

Ta duchowość zaprasza, by najpierw samemu spotkać Boga w modlitwie i medytacji nad Słowem, a następnie z odwagą głosić Go innym – słowem, postawą, obecnością.

^{Św. Dominik public domain}

Kluczowym elementem duchowości dominikańskiej jest ufność w Łaskę Bożą – po naszej stronie powinniśmy starać się robić tyle ile zdołamy, nawet jeżeli jest to naprawdę niewiele.. bo ufamy, że o resztę zadba Bóg. Nie możemy zapomnieć również o współczuciu i apostolstwie głoszonym na różne sposoby.

Ważnym rysem duchowości dominikańskiej jest również wspólnota. Dominikanie nie są samotnikami – ich życie toczy się we wspólnocie modlitwy i posługi. Modlitwa wspólnotowa jest pełna kontemplacji – milczenia, słuchania, trwania przy Bogu. Studium czyli intelektualna refleksja nad wiarą to środek prowadzący do głębszego poznania Boga.

Duchowość dominikańska jest duchowością światła – mianowicie duchowością poszukiwania, przyjmowania i głoszenia prawdy z miłością. To wybór dla tych, którzy chcą żyć w prawdzie, być jej świadkami i nieść Chrystusa tam, gdzie jeszcze Go nie znają.

_{Wykorzystano zdjęcie „człowiek na skale” Photos.com na darmowej licencji}

_{Chcesz poprawić lub rozbudować ten artykuł? Skontaktuj się z nami!}